Jakob Friedrich Heusinger

Da Wikipedia, l'enciclopedia libera.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

Jakob Friedrich Heusinger (Wetterau, 11 aprile 1719Wolfenbüttel, 27 settembre 1778) è stato un filologo classico tedesco.

Biografia[modifica | modifica wikitesto]

Studiò filologia e teologia all'Università di Jena, conseguendo il grado di magister nel 1748. In seguito ricoprì il ruolo di vice-rettore (dal 1750) e rettore (dal 1759) presso il ginnasio di Wolfenbüttel.[1]

Come studioso curò le opere di Cicerone, Cornelio Nepote, Plutarco ecc.[2]

Opere[modifica | modifica wikitesto]

  • "Codicis M.S. qui Aiacem et Electram Sophoclis continet, brevem descriptionem, et in easdem tragoedias observationum specimen", 1745.
  • "De Quatuor Evangeliorum Codice Graeco quem antiqua manu in membrana scriptum Guelferbytana bibliotheca servat", 1752.
  • "Programma de Nepote Cornelio bene merendi aliquot subsidia Bibliothecae Guelpherbytanae indicans", 1759.[3]
  • "Fragmenta Cornelii Nepotis Guelpherbytana a censoria Lipsiensis critici virgula vindicate", 1760.
  • "Fl. Mallii Theodori De metris liber", 1766.
  • "M. Tullii Ciceronis De officiis libri tres", 1783; con Johann Michael Heusinger, Konrad Heusinger.[2]

Note[modifica | modifica wikitesto]

  1. ^ Bio-biblio Handbuch, H - I edited by Herbert E. Brekle
  2. ^ a b Most widely held works by Jakob Friedrich Heusinger WorldCat Identities
  3. ^ Jakob Friedrich Heusinger Archiviato il 24 gennaio 2017 in Internet Archive. Deutsche Digitale Bibliothek
Controllo di autoritàVIAF (EN50278454 · ISNI (EN0000 0000 1673 3234 · CERL cnp01436657 · GND (DE128389044 · BNF (FRcb169151398 (data) · WorldCat Identities (ENviaf-50278454
  Portale Biografie: accedi alle voci di Wikipedia che trattano di biografie